نوشته ها و مقالات عمومی آزاد برای همه بازدید کنندگان سایت

گوسفند

آبله گوسفندی و آبله در انسان

آبله گوسفندی

5 راهکار اساسی برا ی درمان آبله گوسفندی. رابطه آبله گوسفندی با انسان

طبق آمار رسمی در سال 1401 بیماری آبله بیشترین آمار ابتلا در دام سبک را به خود اختصاص داد. اما به دلیل اینکه هنوز درمان قطعی برای درمان آبله گوسفندی پیدا نشده دامدارانی که گله آنها به آبله مبتلا شد، دچار ضرر دهی زیادی شدند و چون آبله در سیستم گوسفندداری ما بسیار شایع است و دامداران نمی دانند که چطور با این بیماری مقابله کنند، لذا ما تصمیم گرفتیم که شما عزیزان را با آبله گوسفندی و راهکار هایی برای درمان آن آشنا بکنیم .

 

آشنایی با ویروس آبله گوسفندی

آبله گوسفندی ویروسی از خانواده پاکسی ویروس ها است . دربرابر تغییرات محیطی بسیار مقاوم است وروی سطوح قابلیت ماندگاری بسیار بالایی دارد.در هر سنی ممکن است رخ بدهد اما در بره و بزغاله با حساسیت بیشتری بروز میکند، به صورتی که ممکن است بره ها قبل از بروز علائم تلف شوند .

سویه آبله بزی با آبله گوسفندی متفاوت است و در گوسفند با قدرت بیشتری رخ میدهد. گوسفندان پیر و شیرده نسبت به ابله مقاومت بیشتری از خود نشان میدهند .

واگیری در ابله گوسفندی 75الی90 درصد گزارش شد. میزان تلفات در بالغین تا 50 درصد و در جوان تر ها تا 100درصد دیده شده.

توجه داشته باشید که مقاومت بیماری های ویروسی میتواند سال به سال دچار تغییر شود و ممکن است در هر منطقه با شدت بیشتر یا کمتری بروز کند .

عوارض آبله گوسفندی.

در میش های ابستن ممکن باعث سقط شده، در پرواری ها باعث کاهش وزن افزایش ضریب تبدیل.

علائم آبله گوسفندی.

ایجاد ضایعات پوستی(جوش ها و تاول های ریز قرمز رنگ)،تورم پلک ها،تورم بینی، ترشح موکوس از چشم و بینی،بی اشتهایی کامل،تب، یبوست، ادرار منقطع،افسردگی وافزایش حرکات تنفسی.

انتقال و انتشار آبله گوسفندی.

آبله گوسفندی به دوشکل انتقال پیدا میکند.

1-از طریق تماس پوستی حیوانات با یکدیگر.

2-از طریق پخش شدن ویروس در هوا و تنفس دام ها .

انتقال از طریق تماس پوستی: در صورتی اتفاق می افتد که دام مبتلا از دام های سالم جدا سازی نشده و به قرنطینه منتقل نشود .

اگر دام مبتلا با دام های سالم تماس پوستی پیدا بکند ممکن است حتی بیش از 80درصد گله مبتلا شوند .

 

انتقال از طریق تنفس: هنگامی که ضایعات پوستی ایجاد میشوند بعد از مدت 4 الی 5 روز عفونی شده و تبدیل به تاول میشوند .

این تاول ها در اثر انباشته شدن مواد سروتیک و به دلیل فشار دادن توسط دامپزشک یا دامدار و …سر باز کرده و این مواد سروتیک به بیرون ریخته میشوند .

با ترشح زیاد، این مواد روی هم تلنبار شده و تبدیل به دلمه میشوند.(این دلمه ها سرشار از ویروس ها و باکتری ها هستند.)

این دلمه ها پس از چند روز خشک شده و به روی زمین می افتند و در اثر پامال شدن به پودر تبدیل شده و در اثر باد به همرا گرد و غبار در هوا پخش خواهند شد و هنگامی که حیوان نفس میکشد، ویروس وارد بدن حیوان شده و آن را به شکل سیستمیک مبتلا میکند .

 

مراحل ایجاد آبله گوسفندی.

  1. مرحله تهاجمی: پس از یک دوره 6الی15 روزه بروز میکند.تب 41الی42درجه را به همراه دارد.
  2. مرحله ایجاد ضایعات پوستی:دوره کمون این مرحله از بیماری 4الی5روز است.دراین مرحله تاول ها و جوش های کوچک قرمز رنگی در نواحی کم موی بدن مثل زیر بغل حیوان، زیر دنبه، پستان شکم، اطرف چشم، لب و بینی ایجاد میشوند.
  3. مرحله عفونی شدن: در این مرحله تاول ها و جوش ها عفونی شده، و مواد سلوتیک از آن ها ترشح میشود.این مرحله 4الی5 روز به طول می انجامد (توجه داشته باشید در این مرحله برای معاینه حیوان حتما باید از دستکش استفاده شود.)

 

پیشگیری از بروز آبله گوسفندی.

 

بهترین راه پیشگیری از بروز آبله، انجام واکسیناسیون است.

تزریق واکسن آبله باید هر ساله به میزان 0.5 سی سی برای هر راس دام به صورت زیر جلدی انجام گیرد.

خوشبختانه آبله گوسفندی جزء معدود بیماری هایی است که حتی هنگام وجود بیماری در گله میتوان عمل واکسیناسیو را انجام داد، اما توجه داشته باشید که در این صورت، انجام واکسیناسیون 50 درصداحتمال تاثیر گذاری خواهد داشت.میزان تزریق در این حالت 2 برابر دز مصرفی(1سی سی) است.

 

درمان آبله گوسفندی

همانطور که قبل تر گفته شد متاسفانه هنوز درمان قطعی برای درمان آبله گوسفندی پیدا نشده و دامداران باید اقدام به درمان حمایتی بکنند، اما با این حال ما راهکار های اساسی برای درمان آبله گوسفندی را به شما یاد خواهیم داد تا شما عزیزان دچار ضرر دهی کمتر شوید.

  1. تقویت سیستم ایمنی با استفاده از ویتامین Eسلنیوم و AD3EC
  2. استفاده از اسپری OTC
  3. استفاده ار یک آنتی بیوتیک تزریقی مثل تایلوزین.
  4. مصرف داروی لوامیزول با نصف دز برای تمامی گله.
  5. استفاده از داروی تیل مایکوزین ( مصرف تیل مایکوزین در بز و بزغاله و در بره های زیر 20 کیلوگرم ممنوعیت مصرف دارد )

توجه !

تا وقتی که حیوان اشتها داشته و بر سر اخور می آید از آنتی بیوتیک ها مصرف نخواهیم کرد.

 

توضیحات مختصری در رابطه با آبله انسانی

ابله انسانی ، نیز یکی از اعضای خانواده پاکسی ویروس ها است. احتمال مرگ در انسان های بالغ پس ابتلا به آبله 30درصد اما در کودکان و نوزادان حتی ممکن است این میزان به 100درصد نیز افزایش پیدا کند.

انسان هایی که از این بیماری جان سالم به در میبردند، ممکن بود زخم های پوستی زیادی را تا اخر عمر به همراه داشته باشند وحتی ممکن بود فرد از شدت بیماری دچار نابینایی شود.

در سال 1980 میلادی سازمان بهداشت جهانی با انجام آبله کوبی ریشه کردن این بیماری را را آغاز نمود.

 

آبله گوسفندی و انسان؟!

تا به حال سوالات زیادی در این باره که ایا آبله گوسفندی به انسان قابل سرایت است یا خیر از ما پرسیده شده.

اما باید بگویم که خوشبختنانه تا به امروز چنین موردی یافت نشده که یک گوسفند آآآبله را به یک انسان انتقال دهد.

 

آیا لاشه گوسفندی که دچار این بیماری بوده قابلیت مصرف دارد؟

اگر لاشه حیوان مبتلا تب دار و پر خون باشد قابلیت مصرف نخواهد داشت.

اما اگر لاشه عادی و فاقد تب باشد؛ بله این لاشه قابلیت مصرف خواهد داشت.

 

 

جمع بندی کل مطالب

حتما حتما هرساله واکسیناسون را انجام داده تا دام های شما در برابر این بیماری ایمنی لازم را پیدا بکنند.

هنگامی که اولین دام مبتلا با علائم گفته شده در گله شما پیدا شد، آن حیوان را به قرنطینه برده، کل گله را معاینه کرده و ضد عفونی محیط را شروع بکنید.

حتما از یک دامپزشک مجرب کمک بگیرید.

همانطور که قبلا گفته شد تا حیوان اشتها دارد و خوراک میخورد؛ از انتی بیوتیک ها استفاده نمیکنیم و فقط و فقط با استفاده از ویتامین ها سیستم ایمنی بدن حیوان را تقویت میکنیم.

 

makan hadizamani

 

 

 

 

بهترین خوراک برای دام

بهترین خوراک برای دام

بهترین خوراک برای دام

تیم کارشناسی دکتر ماکان هادی زمانی(09121990714) در صدد است تا با استفاده از بهترین و جدیدترین مطالب روز دنیا شما عزیزان را در زمینه صنعت دامداری هم یاری نماید .

صنعت دامداری به ویژه صنعت پرورش دام سبک (گوسفندداری)  صنعتی شیرین ، زود بازده و پر سود است ، به شرط اینکه فردی که می‌خواهد وارد این صنعت بشود و یا در این عرصه مشغول به فعالیت است با علم و دانش و آگاهی کامل و با اعتماد به تکنولوژی های روز دنیا و با استفاده از بهترین خوراک ها برای گوسفندان و جیره های با کیفیت بالا شروع به فعالیت نموده یا عزیزانی که در این عرصه مشغول به فعالیت هستند را مورد مطالعه قرار دهند و از تجربیات این عزیزان استفاده نمایند ، که شرکت مانا طب بیستون کار را برای دامداران راحت‌تر کرده و زحمات زیادی را در این عرصه به دوش کشیده است .

فهرست مطالب

  1. چرا باید از خوراک ها و جیره های آماده باکیفیت بالا استفاده کنیم ؟
  2. مزایای استفاده از خوراک ها و کنسانتره های آماده .
  3. خوراک طلایی
  4. مکانیزم اثر خوراک طلایی برای میش داشتی
  5. میزان مصرف خوراک طلایی برای میش داشتی
  6. مکانیزم اثر استارتر طلایی برایبره های شیرخوار.
  7. میزان مصرف استارتر طلایی برای بره ها ی شیرخوار .
  8. مکانیزم اثر خوراک طلایی برای بره پرواری .
  9. میزان مصرف خوراک طلایی برای بره پرواری
بهترین خوراک برای دام

بهترین خوراک برای دام

چرا باید از خوراک‌ ها و جیره های آماده با کیفیت بالا استفاده بکنیم؟

در این روزها با این قیمت نهاده‌ها ،تحریم‌هاو تغیرات شرایط اقلیمی و کاهش ریزش های جوی دیگر دامداری به سبک سنتی نه تنها سودی برای دامداران و پرورش دهندگان دام سبک ندارد بلکه باعث ضرر آنها نیز می‌شود .

کاهش بارندگی افزایش تراکم جمعیت دام و چرای بی‌رویه در مراتع باعث این شده که خاک فرسوده شده و بازدهی گذشته را نداشته باشد و در نتیجه دام هانتوانند نیازهای خود را به انرژی ، ، پروتئین ، مواد معدنی و … را از طریق چرا برطرف سازند .

دام یا بهتر است بگویم گوسفندی که نتواند نیازهای خودش را برطرف کند پس چگونه می‌خواهد آبستن شود و نیازهای یک موجود دیگر را نیز برطرف سازد و آن را پرورش دهد !؟

همه مسائل دست به دست هم می‌دهند تا دامداران از خوراک ها و کنسانتره های آماده که هم کیفیت بالایی داشته باشند و تمامی نیازهای دام و عناصر ذکر شده را برطرف سازند و از مدیریت راحت تری برخوردار باشند استفاده نمایند .

 

مزایای استفاده از خوراک ها و کنسانتره های آماده .

استفاده از بهترین خوراک برای گوسفند و کنسانتره های آماده برخلاف تصور دامداران سنتی از مزایای بسیاری برخوردار است که می‌توان به  افزایش راندمان در گله هایداشتی و افزایش وزن گیری ماهانه و حتی سرک گیری و کاهش ضریب تبدیل در بره هایپروار شده و باعث رشد سریع بره هایشیرخوار و افزایش وزن تولد بره ها اشاره نمود .

خوراک طلایی

خوراک طلایی یکی از فوق العاده ترین خوراک های آماده در ایران است  که این روز ها به عنوان بهترین خوراک برای گوسفند در سه تیپ : خوراک طلایی ، استارتر بره و برای اولین بار خوراک فلاشینگ توسط دکتر ماکان هادی زمانی در کارخانه ماناطب بیستون تولید شد .

خوراک طلایی با توجه به مزایایی که دارد از قیمت بسیار مناسبی نیز برخوردار است .

 

عملکرد خوراک طلایی در میش داشتی

همانطور که قبلاً گفته شد یکی از مزایای استفاده از خوراک های آماده به خصوص خوراک طلایی افزایش راندمان در گله‌های داشتی است ، به طوری که با استفاده از خوراک فلاشینگمی‌توان شاهد افزایش ۵۰ الی ۷۰ درصدی چندقلوزایی در گله بود و با مدیریت صحیح ،دامدار می توانداز نعمتدوسال سه زایش  از یک میش بهرمند شود .

خوراک طلایی با توجه به این که می تواند تمامی نیازهای دام را برطرف سازد به خصوص در دوران آبستن سنگینی ، دامدارمی‌تواند شاهد افزایش شیرواری در میش ها و افزایش وزن تولد بره ها به طوری که در تک قل ها حداقل ۵ کیلوگرم در دوقلوها سه و نیم کیلو گرم ،باشد .

همین مزایا باعث شده تا دامدارانی که از خوراک طلایی استفاده کرده اند آن  را به عنوان بهترین خوراک برای گوسفند بشناسند .

میزان مصرف خوراک طلایی برای میش داشتی .

میزان استفاده از خوراک طلایی در هر مرحله از تولید متفاوت است و یکی از ویژگی هاییکه باید یک خوراک داشته باشد تا دامداران آن را به عنوان بهترین خوراک برای گوسفند مورد استفاده قرار دهند این است که با میزان کم استفاده نیاز های دام را برطرف سازد .

میزان استفاده از خوراک طلایی در دوران خشکی و آبستنی سبک تنها سیصد گرم ، و در آبستنی سنگین با توجه به اینکه دام چند قل بره را آبستن است فرق میکند .

اگر میش در مرحله آبستن سنگینی یک قل را آبستن باشد استفاده از ششصد گرم خوراک طلایی کافی است و اگر میش دو قل را آبستن باشد باید حداقل از هشتصد گرم خوراک طلایی استفاده کرددر دوران شیردهی نیز استفاده از همین مقدار خوراک طلایی کافی است و مابقی خوراک را بسته به اشتهای میش علوفه تشکیل میدهد .

عملکرد اثراستارت طلایی بر روی بره های شیرخوار .

دامداران می‌دانند ، در صورت اینکه خوراک استارتر جلوی بره ها قرار گیرد بره هادر یک هفتگی کم کمشروع  به زبان زدن به آن و در نهایت در سن ۱۴ روزگی کاملا خوراک خور شده و به اصطلاح علفخور میشوند.

اما اینکه شما چه نوع استارتری در اختیار بره ها قرار می دهید بسیار مهم است . استارتر طلایی با توجه به نیاز های یک بره شیرخوار طراحی شده و بهترین اثر را بر روی رشد و شکمبه بره ها دارد و به شیر مست شدن بره ها بسیار کمک می‌کند و با مدیریت درست و استفاده از سیستم کریپفیدینگ بره ها در سن سهماهگی به وزن ۳۰ کیلوگرم می رسند و به همین سبب این میشود که پرورش دهندگان از پرواربندی بهتر با وزن گیری بیشتر برخوردارباشند .

میزان مصرف استارتر طلایی

میزان مصرف استارتر طلایی برای بره ها باید به گونه ای مدیریت شود که بره در سن ، سیزده هفتگی روزانه از یک کیلو گرم استارتر استفاده نماید .

توجه داشته باشید که ما در استارتربره به میزان زیادی انرژی نیاز نداریم اما به مقدار زیادی پروتئین احتیاج داریم .

همیشه به یاد داشته باشید که خوراک دهی بره ها باید سی دقیقه قبل از خوراک دهی به میش ها انجام شود.

مکانیزم اثر خوراک طلایی بر روی بره های پرواری .

مکانیزم اثر خوراک طلایی بر روی بره های پرواری به گونه ای است که وزن گیری ماهانه ۱۰ کیلو گرم را که برای هر دامداری باورکردنی نیست را به همراه دارد و باعث سرک گیری و کاهش ضریب تبدیل آن‌هامی‌شود و در نتیجه فروش و بازاریابی بهتر و راحت‌تر ای با قیمت بیشتری خواهند داشت .

پس به این نتیجه میرسیم که بهترین خوراک برای رشد بره پرواریهمین خوراک طلایی است .

میزان مصرف خوراک طلایی برای بره پرواری 

سهم خوراک طلایی در جیره بره پرواری هفتاد درصد از کل جیره و سی درصد باقی مانده را علوفه تشکیل میدهد .

جیره دهی به بره های پرورای باید بر حسب حد اشتهای دام انجام گیرد .

ممنونیم که وقتتان را برای مطالعه این مطلب صرف نموده و سایت ما را انتخاب کردید .

تیم کارشناسی و مشاوره شرکت مانا طب بیستون با مدیریت دکتر ماکان هادی زمانی آماده خدمت به شما عزیزان است .

مشاوره 09121990714

با همکاری علیرضا حاجقلی

نفخ در گاو و گوسفند

نفخ گاوها و گوسفندهای پرواری: دلایل، علائم و راهکارهای پیشگیری

نفخ یکی از دلایل اصلی مرگ ناگهانی در گاوهای پرواری است. برای جلوگیری از بروز نفخ، اقدامات کنترلی باید به‌درستی انجام شود. مرگ‌ومیر ناشی از نفخ می‌تواند تا ۲۰ درصد از گله را تحت تأثیر قرار دهد. همچنین، کاهش تولید شیر در موارد غیرکشنده می‌تواند زیان اقتصادی زیادی به دنبال داشته باشد.

انواع نفخ در گاوها

نفخ به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:
1. نفخ کفی (اولیه): در این نوع، گازهای طبیعی حاصل از تخمیر در معده در یک کف پایدار حبس می‌شوند و گاو قادر به خارج کردن آن‌ها نیست.
2. نفخ گازی (ثانویه): در این نوع، گاز به صورت آزاد در معده انباشته می‌شود و باعث اتساع شکمبه می‌گردد.

با استفاده از خوراک طلایی نفخ و تلفات را فراموش خواهید کرد

علل و پیشگیری از نفخ کفی

#### چه گاوهایی به نفخ کفی مبتلا می‌شوند؟
– گاوهای پرواری: مخصوصاً آن‌هایی که اخیراً (طی ۲ هفته گذشته) در مراتع لگومینه چرا کرده‌اند.
– گاوهای شیری: علت دقیق مشخص نیست، اما اغلب به تغذیه زیاد با غلات ریز و انسداد مری ربط داده می‌شود.

#### راه‌های پیشگیری از نفخ کفی
برای گاوهای پرواری که در مرتع چرا می‌کنند:
1. استفاده از جیره مناسب در کنار استفاده از مرتع.
2. استفاده از مواد یونوفور مانند لاسالوسید.
3. تدریجی بردن دام‌ها به مراتع لگومینه.
4. تغذیه با علوفه خشبی قبل از ورود به مرتع.

برای گاوهای شیری که از کنستانتره استفاده می‌کنند:
1. تنظیم جیره غذایی با زمان‌بندی مناسب.
2. افزودن علوفه درشت خرد شده به غذا.
3. استفاده از مکمل‌های یونوفره مانند لاسالوسید.

تشخیص نفخ کفی در گاوها

علائم نفخ کفی شامل:
1. اتساع ناگهانی شکمبه.
2. افزایش تعداد ضربان قلب.
3. تنفس با دهان باز و عدم توانایی در آروغ زدن.
4. بیرون زدگی زبان و تکرر ادرار.

درمان نفخ کفی در گاو

در موارد خفیف:
1. استفاده از روغن نباتی یا معدنی.
2. مصرف دی اکتیل سدیم سولفوسوکسینات (DSS).
3. مصرف پولوکسان.

در موارد شدید:
1. انجام برش اورژانسی شکمبه.
2. استفاده از تروکار برای خروج تدریجی گاز و مواد ضد کف.

### نتیجه‌گیری

نفخ گاوهای پرواری می‌تواند تهدیدی جدی برای گله‌ها باشد و پیشگیری و درمان به‌موقع آن ضروری است. برای دریافت مشاوره جیره‌نویسی و تهیه خوراک مناسب با کیفیت عالی، با دکتر زمانی تماس بگیرید:

 

با استفاده از خوراک طلایی نفخ و تلفات را فراموش

– تماس تلفنی: 09121990714
– اینستاگرام: taban_mana_teb

حرکت فلهمن در قوچ‌ها

 

حرکت فلهمن در قوچ‌ها: نقش آن در پرورش گوسفند و بهینه‌سازی تولیدمثل

حرکت فلهمن (Flehmen response) یکی از رفتارهای غریزی و کلیدی در قوچ‌ها (گوسفندان نر) است که نقش مهمی در پرورش گوسفند و موفقیت تولیدمثل گله ایفا می‌کند. این رفتار به‌ویژه در فصل جفت‌گیری مشاهده می‌شود و به قوچ‌ها کمک می‌کند تا میش‌های فحل را شناسایی کنند. در این مقاله، به بررسی این رفتار، مزایای آن در پرورش گوسفند، و تأثیرات عدم انجام آن بر گله می‌پردازیم. همچنین، نقش خوراک دام و استارتر بره در بهبود عملکرد قوچ‌ها و سلامت گله را توضیح خواهیم داد.

حرکت فلهمن چیست و چگونه انجام می‌شود؟ حرکت فلهمن زمانی رخ می‌دهد که قوچ بوی فرومون‌های ترشح‌شده از میش‌های فحل را حس می‌کند. این فرومون‌ها معمولاً از ادرار یا ترشحات واژنی میش‌ها منتشر می‌شوند و اطلاعات مهمی درباره وضعیت تولیدمثلی آن‌ها ارائه می‌دهند. مراحل انجام این حرکت عبارت‌اند از:

  1. تشخیص بو: قوچ با بو کردن ادرار یا نواحی تناسلی میش، فرومون‌ها را شناسایی می‌کند.

  2. بالا بردن لب بالایی: قوچ لب بالایی خود را بالا می‌برد و سرش را به عقب متمایل می‌کند، به‌گونه‌ای که لثه‌ها و دندان‌های جلویی‌اش نمایان می‌شوند.

  3. استفاده از اندام وومرونازال: این حرکت به قوچ امکان می‌دهد بو را به سمت اندام بویایی کمکی (وومرونازال) هدایت کند، که برای تحلیل فرومون‌ها تخصصی شده است.

  4. تحلیل شیمیایی: این اندام اطلاعات دقیقی درباره وضعیت فحلی میش و آمادگی آن برای جفت‌گیری فراهم می‌کند.

این رفتار در فصل جفت‌گیری (اواخر تابستان تا پاییز) برجسته‌تر است و به قوچ‌ها کمک می‌کند تا میش‌های آماده را برای جفت‌گیری شناسایی کنند، که برای پرورش گوسفند و افزایش نرخ زایش حیاتی است.

مزایای حرکت فلهمن در پرورش گوسفند حرکت فلهمن تأثیر مستقیمی بر کارایی تولیدمثل گله دارد. مزایای اصلی آن عبارت‌اند از:

  1. شناسایی میش‌های فحل: این رفتار به قوچ‌ها امکان می‌دهد میش‌های آماده جفت‌گیری را به‌سرعت شناسایی کنند، که باعث صرفه‌جویی در انرژی و افزایش نرخ باروری می‌شود.

  2. افزایش کارایی تولیدمثل: با تشخیص دقیق میش‌های فحل، قوچ‌ها می‌توانند جفت‌گیری را در زمان مناسب انجام دهند، که نرخ زایش و تعداد بره‌های سالم را افزایش می‌دهد.

  3. کاهش رقابت غیرضروری: در گله‌های بزرگ، حرکت فلهمن به قوچ‌های غالب کمک می‌کند تا میش‌های فحل را سریع‌تر پیدا کنند، که رقابت و درگیری بین قوچ‌ها را کاهش می‌دهد.

  4. بهبود مدیریت گله: دامداران می‌توانند با مشاهده این رفتار، قوچ‌های مولد باکیفیت را انتخاب کنند، که به بهبود ژنتیک گله و تولید استارتر بره باکیفیت کمک می‌کند.

خوراک گوسفند مناسب، مانند جیره‌های غنی از پروتئین و مواد معدنی، نقش مهمی در تقویت رفتار فلهمن دارد، زیرا تغذیه مناسب میل جنسی و سلامت تولیدمثلی قوچ‌ها را بهبود می‌بخشد.

پیامدهای عدم انجام حرکت فلهمن اگر قوچی حرکت فلهمن را نشان ندهد، ممکن است به دلایل زیر باشد:

  1. مشکلات جسمی یا هورمونی: بیماری‌هایی مانند بروسلوز یا کمبود تستوسترون می‌توانند رفتارهای جنسی قوچ را مختل کنند.

  2. کمبود تجربه یا بلوغ: قوچ‌های جوان ممکن است به دلیل عدم تجربه این رفتار را کمتر نشان دهند.

  3. تغذیه نامناسب: خوراک دام ناکافی یا نامتعادل می‌تواند میل جنسی و رفتار فلهمن را کاهش دهد.

  4. شرایط محیطی: استرس حرارتی یا محیط نامناسب می‌تواند بر عملکرد قوچ تأثیر بگذارد.

تأثیر بر گله

  • کاهش نرخ باروری: عدم شناسایی میش‌های فحل می‌تواند فرصت‌های جفت‌گیری را کاهش دهد و نرخ زایش گله را پایین بیاورد.

  • اتلاف انرژی قوچ: قوچ ممکن است انرژی خود را صرف میش‌های غیرفحل کند، که کارایی تولیدمثل را کاهش می‌دهد.

  • مشکلات مدیریتی: قوچ‌هایی که فلهمن را نشان نمی‌دهند ممکن است غیرمولد باشند، که انتخاب آن‌ها برای گله به کاهش کیفیت ژنتیکی منجر می‌شود.

با این حال، در گله‌های کوچک یا با استفاده از روش‌های مدرن مانند تلقیح مصنوعی، عدم انجام فلهمن تأثیر کمتری دارد، زیرا دامدار می‌تواند میش‌های فحل را به‌صورت دستی شناسایی کند.

نقش خوراک دام و استارتر بره در بهبود عملکرد قوچ‌ها خوراک گوسفند باکیفیت، مانند جیره‌های حاوی یونجه، دانه‌های غلات، و مکمل‌های معدنی، برای تقویت سلامت تولیدمثلی قوچ‌ها ضروری است. تغذیه مناسب می‌تواند:

  • سطح تستوسترون را افزایش دهد و رفتار فلهمن را تقویت کند.

  • کیفیت منی قوچ را بهبود بخشد، که به افزایش نرخ باروری کمک می‌کند.

  • استرس قوچ‌ها را کاهش دهد و آمادگی آن‌ها برای جفت‌گیری را بالا ببرد.

برای بره‌های تازه متولدشده، استفاده از استارتر بره با فرمولاسیون متعادل (حاوی پروتئین بالا، ویتامین‌ها و مواد معدنی) می‌تواند رشد سریع و سلامت آن‌ها را تضمین کند. این امر به تولید بره‌های قوی‌تر و بهبود کلی گله کمک می‌کند.

توصیه‌های تخصصی برای دامداران برای بهینه‌سازی پرورش گوسفند و تقویت رفتار فلهمن در قوچ‌ها، اقدامات زیر توصیه می‌شود:

  1. ارزیابی سلامت قوچ: قوچ‌ها باید 6 تا 8 هفته قبل از فصل جفت‌گیری توسط دامپزشک معاینه شوند تا سلامت بیضه‌ها و کیفیت منی تأیید شود.

  2. تغذیه مناسب: استفاده از خوراک دام غنی از پروتئین، ویتامین‌ها و مواد معدنی (مانند سلنیوم و روی) برای تقویت میل جنسی و اسپرم‌زایی قوچ‌ها ضروری است.

  3. مدیریت محیطی: پشم‌چینی قوچ‌ها قبل از فصل جفت‌گیری برای کاهش استرس حرارتی و ایجاد محیط خنک توصیه می‌شود.

  4. استفاده از قوچ‌های فحل‌یاب: قوچ‌هایی که رفتار فلهمن را به‌خوبی نشان می‌دهند می‌توانند به شناسایی میش‌های فحل کمک کنند.

  5. نظارت بر گله: مشاهده رفتار قوچ‌ها در فصل جفت‌گیری و جایگزینی قوچ‌های غیرمولد با قوچ‌های سالم و فعال.

  6. تغذیه بره‌ها: استفاده از استارتر بره باکیفیت برای رشد سریع و سلامت بره‌های تازه متولدشده.

جمع‌بندی حرکت فلهمن یک رفتار حیاتی در قوچ‌ها برای شناسایی میش‌های فحل و بهبود کارایی تولیدمثل در پرورش گوسفند است. این رفتار به افزایش نرخ زایش و بهینه‌سازی مدیریت گله کمک می‌کند. تغذیه مناسب با خوراک گوسفند باکیفیت و استفاده از استارتر بره برای بره‌های تازه متولدشده می‌تواند سلامت قوچ‌ها و گله را تضمین کند. عدم انجام فلهمن ممکن است نشانه مشکلات سلامتی یا تغذیه‌ای باشد و در گله‌های بزرگ می‌تواند نرخ باروری را کاهش دهد. با مدیریت صحیح و تغذیه مناسب، دامداران می‌توانند عملکرد قوچ‌ها و بازدهی گله را به حداکثر برسانند.

برای اطلاعات بیشتر درباره خوراک دام، استارتر بره، و روش‌های بهینه پرورش گوسفند، به وب‌سایت ما در Manatebbs.com مراجعه کنید.

جفت ماندگی در گاو

جفت ماندگی در گاو: علل، عوارض و راهکارهای پیشگیری با تأکید بر تغذیه مناسب، ویتامین A و پروتئین بالا


مقدمه دکتر ماکان هادی زمانی

باید به یاد داشت که “پیشگیری ارزانتر از درمان است” و تغذیه هوشمندانه، هوشمندانه ترین راه پیشگیری از جفت ماندگی در گاو است

در صنعت دامداری و به ویژه در گاوداریهای شیری و گوشتی، سلامت دامها پس از زایمان از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از شایعترین و خطرناکترین مشکلاتی که در دوره زایمان و پس از آن در گاوهای شیری و گوشتی رخ میدهد، “جفت ماندگی” یا Retained Placenta (RP) است. این اختلال زمانی رخ میدهد که جفت (پلاسنتا) بیش از ۲۴ ساعت پس از زایش بهطور طبیعی از رحم دفع نشود. جفت ماندگی نه تنها باعث کاهش عملکرد تولید مثلی گاو میشود، بلکه میتواند منجر به عفونتهای رحمی، کاهش تولید شیر، اختلال در بازگشت به چرخه فحلی، افزایش هزینههای درمانی و حتی مرگ دام شود.

در این متن، بهطور کامل و با جزئیات فنی و عملی، به بررسی جفت ماندگی در گاو، عوامل مؤثر در بروز آن، عوارض ناشی از آن و راهکارهای پیشگیری با تأکید بر نقش تغذیه مناسب، ویتامین A و پروتئین بالا در جیره غذایی گاوها میپردازیم. هدف این است که دامداران، دامپزشکان و مدیران واحدهای گاوداری با اهمیت تغذیه در پیشگیری از این مشکل آشنا شوند و بتوانند با برنامهریزی دقیق تغذیهای، از خسارات اقتصادی و سلامتی ناشی از جفت ماندگی جلوگیری کنند.


تعریف جفت ماندگی

جفت ماندگی به حالتی گفته میشود که پس از زایش طبیعی یا سزارین، جفت (پلاسنتا) که متشکل از بافتهای جنینی و مادری است، بیش از ۲۴ ساعت در رحم باقی بماند. در شرایط طبیعی، جفت باید ظرف ۳ تا ۸ ساعت پس از زایش دفع شود. اگر این زمان بیشتر شود، تشخیص “جفت ماندگی” داده میشود. شیوع این مشکل در گاوهای شیری معمولاً بین ۵ تا ۱۵ درصد است، اما در شرایط نامناسب تغذیهای یا مدیریتی میتواند به بیش از ۳۰ درصد نیز برسد.


علل و عوامل مؤثر در بروز جفت ماندگی

بروز جفت ماندگی تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که به سه دسته کلی تقسیم میشوند:

۱. عوامل فیزیولوژیکی و هورمونی

  • کاهش سطح هورمونهایی مانند اکسیتوسین و پروستاگلاندین F2α که مسئول انقباضات رحمی و دفع جفت هستند.
  • اختلال در تعادل کلسیم و منیزیم که منجر به فراموشی (پارسی) و ضعف عضلانی میشود.
  • استرس زایمانی و زایمانهای طولانی یا سخت.

۲. عوامل مدیریتی

  • زایمان زودرس یا دوقلو
  • سزارین یا دخالت دستی در زایمان
  • عدم رعایت بهداشت در محیط زایش
  • شلوغی و استرس محیطی

۳. عوامل تغذیهای (که محور اصلی این متن است)

  • کمبود ویتامین A، E، سلنیوم و روی
  • کمبود پروتئین قابل هضم و انرژی
  • عدم تعادل کلسیم و فسفر
  • اسیدوز متابولیکی در دوره انتقال (Transition Period)

عوارض جفت ماندگی

عدم دفع بهموقع جفت، زمینه را برای رشد باکتریهای بیماریزا در رحم فراهم میکند. مهمترین عوارض عبارتند از:

  • متراک (عفونت رحم): التهاب رحم که منجر به تب، کاهش اشتها و کاهش تولید شیر میشود.
  • کتوسیس و فراموشی: بهدلیل استرس متابولیکی و کاهش مصرف خوراک.
  • اختلال در بازگشت به چرخه فحلی: تأخیر در آبستنی مجدد و افزایش تعداد روزهای باز (Days Open).
  • کاهش تولید شیر: بهدلیل استرس و التهاب مزمن.
  • مرگ گاو: در موارد شدید و بدون درمان بهموقع.
  • هزینه های درمانی بالا: شامل آنتیبیوتیکها، داروهای هورمونی، نیروی کار و زمان.

نقش تغذیه در پیشگیری از جفت ماندگی

تغذیه مناسب، بهویژه در ۳ تا ۴ هفته قبل و بعد از زایش (دوره انتقال)، کلید اصلی پیشگیری از جفت ماندگی است. در این دوره، گاو تحت فشار متابولیکی شدیدی قرار دارد و نیازهای غذایی او بهطور ناگهانی افزایش مییابد. اگر جیره غذایی نتواند این نیازها را برآورده کند، سیستم ایمنی ضعیف شده و عضلات رحمی قادر به انقباض کافی نخواهند بود.

الف) ویتامین A: سپر محافظ بافتها

ویتامین A (رتینول) یکی از مهمترین ویتامینهای محلول در چربی است که نقش حیاتی در سلامت بافتهای اپیتلیال، ایمنی سلولی و ترمیم بافتها دارد. در گاوهای دارای کمبود ویتامین A:

  • بافتهای مخاطی رحم ضعیف و مستعد عفونت میشوند.
  • تولید مخاط محافظ کاهش مییابد.
  • تعداد گلبولهای سفید کاهش یافته و پاسخ ایمنی به باکتریها ضعیف میشود.
  • فرآیند جداسازی جفت از دیواره رحم (که به “آپوپتوز” یا مرگ برنامهریزیشده سلولی بستگی دارد) بهتأخیر میافتد.

مطالعات نشان دادهاند که گاوهایی که در دوره خشکی و انتقال، جیره غنی از ویتامین A دریافت میکنند، شیوع جفت ماندگی در آنها تا ۵۰ درصد کاهش مییابد. میزان توصیهشده: ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۱۵۰٬۰۰۰ IU ویتامین A در روز برای گاوهای شیری در دوره انتقال.

منابع غنی از ویتامین A: کنجاله ماهی، مکملهای ویتامینی، علوفههای سبز تازه (در فصل بهار)، سیلاژ ذرت باکیفیت و روغن کرفس.

ب) پروتئین: سوخت عضلات و سیستم ایمنی

پروتئین نقش اساسی در ساخت آنزیمها، هورمونها، پروتئینهای ایمنی (آنتیبادیها) و بافتهای عضلانی دارد. در دوره انتقال، نیاز گاو به پروتئین قابل هضم در روده (RDP و RUP) بهشدت افزایش مییابد.

کمبود پروتئین منجر به:

  • ضعف عضلات رحمی و کاهش انقباضات لازم برای دفع جفت.
  • کاهش تولید آنتیبادی و افزایش حساسیت به عفونتها.
  • کاهش تولید شیر اولیه و شروع ضعیف دوره شیردهی.
  • افزایش تجزیه پروتئینهای بدن (کاتابولیسم) که باعث کاهش وزن و ضعف عمومی میشود.

سطح توصیهشده پروتئین خام در جیره گاوهای انتقالی: ۱۴ تا ۱۶ درصد. همچنین، تعادل بین پروتئین قابل تجزیه در شکمبه (RDP) و پروتئین غیرقابل تجزیه (RUP) بسیار مهم است. حدود ۶۰-۷۰% پروتئین باید RDP و ۳۰-۴۰% RUP باشد.

منابع پروتئینی باکیفیت: کنجاله سویا، کنجاله آفتابگردان، کنجاله کلزا، مخمرهای خشک شده (DDGS)، و پروتئینهای محافظتشده با حرارت یا فرآیند شیمیایی.

ج) سایر مواد مغذی مکمل

  • سلنیوم و ویتامین E: هر دو آنتیاکسیدان قوی هستند و در حفظ سلامت غشا سلولی و عملکرد گلبولهای سفید نقش دارند. کمبود آنها با جفت ماندگی و مراک مرتبط است.
  • روی (Zinc): در ترمیم بافتها و تقسیم سلولی نقش دارد. مکملهای روی مخصوصاً در فرم اورگانیک (مثل روی متیونین) مؤثرترند.
  • کلسیم و منیزیم: تعادل این مواد معدنی برای جلوگیری از فراموشی و تقویت انقباضات عضلانی ضروری است. کاهش کلسیم خون (هیپوکلسمی) مستقیماً با جفت ماندگی مرتبط است.

برنامه ریزی تغذیهای برای پیشگیری از جفت ماندگی

برای پیشگیری مؤثر، باید جیره غذایی گاو در سه مرحله کلیدی بهینهسازی شود:

۱. دوره خشکی (Dry Period) — ۶۰ تا ۲۱ روز قبل از زایش

  • کاهش استرس متابولیکی با جیره کم انرژی و کم پروتئین (حدود ۱۲% پروتئین خام).
  • تأمین ویتامینهای A، D، E و مواد معدنی.
  • جلوگیری از چاقی بیش از حد (BCS بالای ۳.۷۵).

۲. دوره انتقال (Transition) — ۲۱ روز قبل تا ۲۱ روز بعد از زایش

  • افزایش تدریجی پروتئین به ۱۴-۱۶% و انرژی به ۱.۶-۱.۷ مگاکالری انرژی خالص شیردهی در هر کیلوگرم ماده خشک.
  • استفاده از خوراکهای با قابلیت هضم بالا (علوفه باکیفیت، نشاسته محافظتشده).
  • مکملسازی با ویتامین A (۱۵۰٬۰۰۰ IU/روز)، سلنیوم (۶ میلیگرم/روز)، ویتامین E (۱۰۰۰ IU/روز).
  • استفاده از بافرها (مانند بیکربنات سدیم) برای جلوگیری از اسیدوز.

۳. دوره شیردهی اولیه — ۲۱ تا ۶۰ روز بعد از زایش

  • حداکثر کردن مصرف ماده خشک.
  • حفظ تعادل الکترولیتها.
  • ادامه مکملهای ویتامینی و معدنی تا پایان هفته سوم پس از زایش.

نکات عملی برای دامداران

  • هر ساله جیره گاوهای خشکی و انتقالی را توسط متخصص تغذیه دام بازنگری کنید.
  • از آزمایش خوراکها (Feed Analysis) برای اطمینان از کیفیت مواد اولیه استفاده کنید.
  • از مکملهای ویتامینی-معدنی باکیفیت و با جذب بالا استفاده کنید.
  • وزن و وضعیت بدنی (BCS) گاوهای خشکی را هر دو هفته کنترل کنید.
  • محیط زایش را تمیز، آرام و بدون استرس نگه دارید.
  • پس از زایش، گاو را تحت نظر بگیرید و در صورت عدم دفع جفت تا ۱۲ ساعت، با دامپزشک مشورت کنید — اما هرگز جفت را بهصورت دستی نکشید!

نتیجه گیری

جفت ماندگی یک مشکل چندعاملی است که ریشه عمیقی در مدیریت تغذیهای گاو در دورههای حساس زندگی او دارد. استفاده از خوراکهای قوی، متعادل و غنی از ویتامین A و پروتئین بالا، نهتنها سیستم ایمنی و عضلانی گاو را تقویت میکند، بلکه فرآیند طبیعی دفع جفت را تسهیل کرده و از عوارض گرانقیمت جلوگیری میکند. سرمایهگذاری روی تغذیه مناسب در دوره انتقال، بازدهی اقتصادی بالایی دارد: کاهش هزینههای درمانی، افزایش تولید شیر، بهبود باروری و افزایش طول عمر تولیدی گاو.

 

در نهایت، باید به یاد داشت که “پیشگیری ارزانتر از درمان است” و تغذیه هوشمندانه، هوشمندانه ترین راه پیشگیری از جفت ماندگی در گاو است

دکتر ماکان هادی زمانی شهریور 1404

میانگین افزایش روزانه وزن (Average Daily Gain یا ADG) یکی از مهم‌ترین شاخص‌های عملکردی در تغذیه دام

شاخص کلیدی در مدیریت تغذیه دام و بهینه‌سازی خوراک دام

مقدمه: چرا ADG شاخصی حیاتی در تغذیه دام است؟

میانگین افزایش روزانه وزن (Average Daily Gain یا ADG) یکی از مهم‌ترین شاخص‌های عملکردی در تغذیه دام، به‌ویژه در پرورش گوسفند گوشتی است. این شاخص نه‌تنها کارایی سیستم تغذیه دام را منعکس می‌کند، بلکه مستقیماً بر سودآوری مزرعه، هزینه تبدیل خوراک و کیفیت لاشه تأثیر می‌گذارد. بهینه‌سازی ADG در گوسفند مستلزم درک عمیق از فیزیولوژی رشد، فرمولاسیون خوراک دام و تعادل انرژی-پروتئین جیره است.

  1. تعریف فنی ADG و نحوه محاسبه دقیق آن

ADG به‌صورت زیر محاسبه می‌شود:

ADG (g/day)=وزن نهایی (گرم)−وزن اولیه (گرم)تعداد روزهای دوره پرورشADG (g/day)=تعداد روزهای دوره پرورشوزن نهایی (گرم)−وزن اولیه (گرم)​

این محاسبه، پایه‌ای برای ارزیابی کارایی خوراک دام و برنامه‌ریزی تغذیه‌ای دقیق در سیستم‌های پرورش گوسفند است.

  1. رابطه مستقیم ADG با کیفیت و ترکیب خوراک دام

میزان ADG در گوسفند به‌طور مستقیم تحت تأثیر چگالی انرژی خالص گوشت‌دهی (NEg) و سطح پروتئین قابل هضم در روده کوچک (PDI) جیره قرار دارد.

جیره‌های دارای NEg ≥ 1.75 Mcal/kg و PDI ≥ 110 g/kg DM می‌توانند ADG را به 300–350 گرم/روز در بره‌های پرواری جوان افزایش دهند.

کمبود پروتئین قابل استفاده در شکمبه (UDP یا by-pass protein) محدودکننده اصلی سنتز بافت عضلانی و در نتیجه ADG است.

  1. نقش فراسازمان‌دهی جیره در بهبود ADG

استفاده از منابع انرژی متوازن (مانند ذرت دانه‌ای خردشده + جو + علوفه با کیفیت) همراه با منابع پروتئینی bypass (مانند کنجاله آفتابگردان حرارت‌دیده یا گلوتن ذرت) باعث پایداری pH شکمبه، کاهش اسیدوز و افزایش کارایی تبدیل خوراک (FCR) می‌شود. این استراتژی، ADG را بدون افزایش هزینه‌های تغذیه‌ای بهینه می‌کند.

  1. شرایط نگهداری خوراک طلایی

    مشاهده خوراک طلایی در کیسه و شرح نحوه نگهداری از آن

    تأثیر علوفه‌های با کیفیت بر ADG در سیستم‌های نیمه‌گسترده

در سیستم‌هایی که از علوفه به‌عنوان بخشی از جیره استفاده می‌شود، نسبت NDF به ADF و میزان پروتئین خام علوفه (CP) تعیین‌کننده اصلی مصرف خوراک و در نتیجه ADG است.

علوفه‌هایی با NDF < 50% و CP > 12% (مانند یونجه خشک‌شده در مرحله غنچه‌ای) می‌توانند به‌خوبی در جیره‌های پرواری گوسفند ادغام شوند.

  1. اهمیت تعادل الکترولیتی و ویتامین-معدنی در جیره

کمبود کلرید، پتاسیم، منیزیم یا ویتامین‌های گروه B (به‌ویژه B12 و نیاسین) در جیره‌های پرواری، حتی در صورت کافی بودن انرژی و پروتئین، می‌تواند ADG را تا 15–20% کاهش دهد. این مواد مغذی در متابولیسم انرژی و سنتز DNA نقش کاتالیزوری دارند.

  1. ارتباط ADG با سلامت گوارشی: pH شکمبه و VFAها

سطح استیک اسید در مایع شکمبه (به‌عنوان اصلی‌ترین VFA) با ADG همبستگی مثبت دارد.

جیره‌های با نسبت انرژی:پروتئین نامناسب باعث تجمع لاکتیک اسید و کاهش pH شکمبه (<5.5) شده و منجر به اسیدوز زیربالینی می‌شونده که به‌سرعت ADG را کاهش می‌دهد.

  1. مدیریت خوراک‌دهی: دوز، فرکانس و فرم فیزیکی

فرم خردشده (پلت یا گرانول) خوراک دام، مصرف را یکنواخت‌تر کرده و از انباشت ناگهانی نشاسته در شکمبه جلوگیری می‌کند.

تغذیه 2 باره در روز (صبح و عصر) باعث پایداری فلور میکروبی و کاهش نوسانات pH می‌شود و ADG را در مقایسه با تغذیه تک‌نوبتی بهبود می‌بخشد.

  1. شاخص‌های همراه ADG در ارزیابی تغذیه دام

نسبت تبدیل خوراک (FCR): FCR = کل خوراک مصرفی (kg) / افزایش وزن (kg)

کارایی پروتئین (Protein Efficiency Ratio): PER = افزایش وزن (g) / پروتئین مصرفی (g)
این شاخص‌ها در کنار ADG، تصویر کاملی از کارایی فرمولاسیون خوراک دام ارائه می‌دهند.

  1. تفاوت ADG در نژادهای گوشتی در مقابل نژادهای دو منظوره ایران
نژاد ADG متوسط (g/day) پتانسیل تبدیل خوراک
افشار 280–350 عالی
شال 260–330 بسیار خوب
مهربان 180–240 متوسط
سنجابی 160–220 پایین‌تر

انتخاب نژاد باید همراه با برنامه تغذیه دام سفارشی‌سازی‌شده باشد تا پتانسیل ژنتیکی به‌صورت کامل بروز یابد.

  1. دوره فرآمد تخصصی: «فرمولاسیون پیشرفته خوراک گوسفند و بهینه‌سازی ADG»

برای دامداران و متخصصان تغذیه دام که می‌خواهند ADG گوسفند را به‌صورت علمی و فنی مدیریت کنند، دوره آموزشی تخصصی فرآمد با عنوان:

«فرمولاسیون پیشرفته خوراک گوسفند و بهینه‌سازی ADG در سیستم‌های پرورش گوشتی»

در حال برگزاری است. این دوره توسط اساتید دانشگاهی و دکتران تغذیه دام با سابقه طراحی شده و شامل مباحث زیر است:

شیمی تحلیلی خوراک دام و استانداردهای NRC 2023

محاسبه دقیق NEg و PDI با نرم‌افزارهای تخصصی

طراحی جیره بر اساس سن، وزن و هدف پرورش (پروار، تولیدمثل، رشد)

مدیریت اختلالات متابولیک در ارتباط با تغذیه

کارگاه عملی فرمولاسیون خوراک گوسفند با Excel و UFFDA

📌 مخاطبان هدف: دکتران دامپزشکی، متخصصان تغذیه دام، دامداران پیشرفته و صاحبان واحد‌های صنعتی خوراک دام.

جمع‌بندی: ADG، پل بین علم تغذیه دام و سودآوری مزرعه

بهینه‌سازی میانگین افزایش روزانه وزن (ADG) در گوسفند بدون درک عمیق از اصل انرژی-پروتئین تعادل‌یافته و فیزیولوژی گوارش نشخوارکنندگان ممکن نیست. تنها با فرمولاسیون هوشمند خوراک دام، مدیریت دقیق علوفه و نظارت بر شاخص‌های عملکردی می‌توان ADG را افزایش داد و در عین حال هزینه‌های تغذیه‌ای را کنترل کرد.

اگر به دنبال آموزش تخصصی تغذیه دام هستید که مستقیماً روی عملکرد گوسفند شما تأثیر بگذارد، دوره فرآمد می‌تواند گامی تحول‌آفرین در حرفه‌تان باشد.

شکمبه گوسفند و گوساله دچار پاراکراتوز

پاراکراتوز شکمبه: علل، نشانه‌ها و راه‌های پیشگیری

پاراکراتوز شکمبه چیست؟
پاراکراتوز شکمبه یا سیرابی دام، بیماری‌ای است که باعث ضخیم و کلفت شدن دیواره شکمبه می‌شود. این بیماری در دسته بیماری‌های متابولیک دام‌ها قرار می‌گیرد و عمدتاً به دلیل نوع تغذیه و جیره غذایی دام ایجاد می‌شود. در این وضعیت، پاپیل‌های شکمبه (برآمدگی‌ها) سفت و سخت می‌شوند و اندازه آنها افزایش می‌یابد. در برخی موارد، این پاپیل‌ها به هم می‌چسبند و توده‌هایی را تشکیل می‌دهند.

 

کدام دام‌ها بیشتر در معرض پاراکراتوز شکمبه هستند؟
این بیماری بیشتر در دام‌های زیر دیده می‌شود:
1. دام‌های جوان که جیره‌های با کنسانتره بالا در اواخر دوره پرواری دریافت می‌کنند.
2. دام‌هایی که با پلت‌های یونجه حرارت‌دیده تغذیه می‌شوند.
3. گوساله‌ها یا بره‌هایی که به دلیل شکمبه نوشی دچار اسیدوز طولانی مدت در شکمبه می‌شوند.
4. گوساله‌ها یا بره‌های در حال رشد که قبل از از شیر گرفتن، با کنسانتره‌های دانه‌های آسیاب‌شده ریز بدون علوفه اضافی تغذیه می‌شوند.

آیا پاراکراتوز شکمبه به میکروب غذا و کنسانتره‌های پروتئینی مرتبط است؟
خیر، این بیماری به میزان میکروب غذا و کنسانتره‌های پروتئینی مرتبط نیست.

خطرات و عوارض پاراکراتوز شکمبه
وقوع پاراکراتوز شکمبه می‌تواند تا ۴۰ درصد گله را درگیر کند. این ضایعات به دلیل افزایش غلظت اسیدهای چرب فرار (VFAs) در مایع شکمبه و در نتیجه کاهش pH و اسیدی شدن آن ایجاد می‌شوند. این بیماری معمولاً در گاوهایی که از غلات یا کنسانتره در ترکیب با علوفه تغذیه می‌کنند، دیده نمی‌شود، زیرا نسبت بالای اسید استیک به اسیدهای چرب فرار باعث قلیایی شدن pH مایع شکمبه می‌شود.

آثار پاراکراتوز بر کیفیت لاشه دام
برآمدگی‌های آسیب‌دیده حاوی لایه‌های زیادی از سلول‌های کراتینه شده، ذرات غذا و باکتری‌ها هستند که این موضوع تمیز کردن شکمبه را برای تهیه سیرابی و فروش آن دشوار می‌کند و کیفیت لاشه دام را کاهش می‌دهد.

اگر پاراکراتوز شکمبه درمان نشود، چه اتفاقی می‌افتد؟
عدم درمان این مشکل می‌تواند باعث ضخیم شدن لایه داخلی شکمبه و کاهش کارایی جذب مواد غذایی شود که در نهایت می‌تواند سرعت وزن‌گیری دام را کاهش دهد.

چگونه می‌توان از پاراکراتوز شکمبه پیشگیری کرد؟
خبر خوب این است که پاراکراتوز شکمبه کاملاً قابل پیشگیری است. با تنظیم جیره غذایی مناسب، می‌توان از این بیماری جلوگیری کرد. برای پیشگیری، جیره غذایی دام باید حاوی مواد آسیاب نشده با نسبت 1 به 3 (یک قسمت علوفه به سه قسمت کنسانتره) باشد. کنسانتره باید از نوع مرغوب با قابلیت جذب بالا باشد.

پیشنهاد ما به دامداران
شما می‌توانید از خوراک طلایی گوساله و گوسفند پرواری مانا طب که دارای تمامی ویژگی‌های بالا است، استفاده کنید. برای تهیه این محصول باکیفیت و اقتصادی، با نمایندگی‌های ما تماس بگیرید و شاهد افزایش وزن به‌موقع دام‌های خود باشید.

آموزش و مشاوره جیره نویسی
اگر اطلاعات کافی در مورد جیره‌بندی صحیح دام‌ها ندارید، می‌توانید در دوره‌های پرورش دام و جیره‌نویسی دکتر زمانی شرکت کنید و از ایشان مشاوره بگیرید.

راه‌های ارتباطی
دکتر زمانی: 09121990714

تهیه و تنظیم خانم دکتر مبینا حیاتی

romens (4)

گوسفند رومن نحوه خرید و بررسی تخصصی آن در ایران همراه با عکس

گوسفند رومن

گوسفند رومن یکی از نژاد های خارجی وارداتی ایران است به این گوسفند نام های دیگری مانند گوسفند فرانسوی ،گوسفند رومی و گوسفند رومانی نیز شناخته می شود .

از ترکیب ژنتیکی دو نوع گوسفند خاص به وجود آمده است به نام های گوسفند رومانوف (Romanov)که ویژگی ژنتیکی  چند قلوزایی آن  در جهان زبان زد است و  نژاد  بریچون دوچر  (Berrichon du Cher).به این نژاد ترکیبی (inra 401) هم گفته می شود. پشم و پوست این گونه ایجاد شده سفید است. و جز نژادهای ترکیبی  (گوشتی-شیری)  قرار دارد.

اولین قوچ های INRA 401 در سال 1980 در مزارع پرورش به گردش درآمدند و سپس پرورش دهندگان شروع به استفاده از آنها روی میش های خود کردند.

گوسفند رومانوف یک نژاد بسیار پربار است که به 280٪ می رسد و در عین حال از ویژگی های مادری خوبی برخوردار است: غریزه مادری توسعه یافته، تولید شیر خوب و فصل تولید مثل نسبتاً طولانی. از طرفی پشمش درشت و کم ارزش است و بره هایش بد شکل است.

گوسفند بریچون دوچر یکی از نژادهای معمولی گوشتی است و همچنین کاملاً روستایی است.

La Romane ویژگی های مورد نظر این دو نژاد را ترکیب می کند. بنابراین با پرباری خوب مشخص می شود که بسته به فصل تولید مثل بین 200 تا 230 درصد متغیر است. او همچنین بسیار بارور است و 70 درصد موفقیت در لقاح مصنوعی دارد. رفتارهایش  بسیار مادرانه است، که خطر از دست دادن بره ها را در بدو تولد محدود می کند، تولید کننده شیر خوبی است. او تضمین می کند که بره هایش بین 10 تا 30 روز 230 گرم در روز رشد کنند. علاوه بر این، نسبتاً روستایی است و می تواند با محیط ها و سیستم های کشاورزی بسیار متفاوت سازگار شود.  می‌تواند خود را با فضای باز کاملاً سازگار کند. شکل نسبتا خوبی دارد و برای تولید بره های کشتارگاهی مناسب است. همه اینها آن را به یک نژاد مادری تبدیل می‌کند که می‌توان آن را با قوچ‌هایی با استعدادهای قوی در پرورش گوشت  برای بهبود بیشتر ارزش بره‌ها تلاقی کرد یا به‌عنوان نژاد خالص انجام داد.

ویژگی های گوسفند رومن 

گوسفند رومن در فرانسه  برای اولین بار پرورش و تکثیر شده و خاصیت های فراوانی دارد که جهت رشد دامداری ها و اقتصاد کشاورزان بهینه شده است. به عنوان مثال هم می تواند در دامداری های بسته زندگی کند و هم می تواند در چراگاه ها و مراتع .این در حالیست که نژاد رومانوف که از آن ایجاد شده به درد پرورش در مناطق  کوهستانی نمی خورد.و بیشتر سیستم بسته را ترجیح می دهد. از ویژگی های بارزی که این نژاد را منحصر به فرد کرده می توان به موارد زیر اشاره کرد

  1. قدرت باروری بالا
  2. دارای خاصیت چند قلوزایی
  3. باروری خارج از فصل
  4. تولید شیر خوب
  5. زایمان آسان بدون نیاز به کمک
  6. گوشت گیری مناسب
  7. پشم متوسط
  8. نگهداری از بره ها توسط میش عالی
  9. مقاومت عالی در برابر بیماری اسکرپی

ویژگی های ظاهری گوسفند رومن (La Romane) 

  1. دارای سر نازک، تمام سفید و بدون پشم، با گردن کوتاه است.
  2. قفسه سینه آن عمیق، بدنش دراز و گرد و پاهایش به خوبی توسعه یافته است.
  3. پشم گوسفند آن، با پشم بسیار سفید
  4. وزن پشم قوچ  5 کیلوگرم
  5. وزن پشم میش 3 کیلوگرم
  6. پشم گوسفند سر و پاها را نمی پوشاند
  7. وزن ماده 60 تا 70 کیلوگرم
  8. وزن قوچ بین 90 تا 100 کیلوگرم است.
لایو آموزشی معرفی گوسفند رومن

خرید گوسفند رومن 

قبل از خرید آموزش ببینید تا سرمایه و زمان شما هدر نرود

برای خریداران گوسفند رومن  یک دوره آموزش نحوه پرورش و نگهداری گوسفند رومن که برای اولین بار در ایران توسط دکتر زمانی  تهیه شده است در اختیار دامدار قرار میگیرد.

عکس گوسفند رومن 

در زیر تعدادی از عکس های گوسفند فرانسوی رومن را برای مشاهده قرار داده ایم

romen (7)

romen (15)

romen (12)

romen (9)

romens (3)

romen (10)

romens (1)

romens (2)

romens (4)

خوراک طلایی گوسفندی

خوراک طلایی گوسفندی و نحوه استفاده برای بره شیرخوار،بره پرواری و میش داشتی

کارخانه خوراک طلایی

خوراک طلایی

خوراک دام طلایی تابان :
بهترین خوراک برای رسیدن به وزن گیری بره ها با رکورد ماهانه 10 کیلوگرم می باشد.
مزایا:
1- فقط با کاه مخلوط می شود
2- نیازی به استفاده از یونجه نیست
3- نیازی به استفاده از سایر مکمل ها نیست
4-با استفاده از این محصول در پرواربندی حداقل 3 کیلوگرم در هر راس سرک خواهید داشت
5-کلیه محرکهای رشد در این محصول استفاده شده است
video
play-rounded-fill
 نوع فایل   ویدیویی mp4
 موضوع آموزش طریقه مصرف خوراک طلایی در پرواربندی
 مدرس دکتر ماکان هادی زمانی
 نوع فایل  رایگان
video
play-rounded-fill
 نوع فایل   ویدیویی mp4
 موضوع آموزش طریقه مصرف خوراک استارتر طلایی در بره های شیرخوار
 مدرس دکتر ماکان هادی زمانی
 نوع فایل  رایگان
video
play-rounded-fill
 نوع فایل   ویدیویی mp4
 موضوع آموزش طریقه مصرف خوراک دام طلایی میش داشتی
 مدرس دکتر ماکان هادی زمانی
 نوع فایل  رایگان

جدول چگونگی مصرف خوراک طلایی پرواری (میزان مصرف هر بره در دوره سازگاری -بره 35 کیلویی)

خوراک طلایی به گرم کاه به گرم
روز 1 450 1050 واکسیناسیون اول =1
روز 2 495 1005
روز 3 540 960
روز 4 585 915
روز 5 630 870
روز 6 675 825
روز 7 720 780
روز 8 765 735
روز 9 810 690
روز 10 855 645
روز 11 900 600
روز 12 945 555
روز 13 990 510
روز 14 1050 450 واکسیناسیون اول =2
روز 15 حد اشتها = 3

1=روز اول واکسن آنتروتوکسمی – شربت ضد انگل پارانیل یا فلونیل – آیورمکتین – سم فلومترین – شربت فری کوکس

2=روز چهاردهم واکسن آنتروتوکسمی – شربت ضد انگل پارانیل یا فلونیل – آیورمکتین – سم فلومترین

3= از روز پانزدهم به بعد نسبت 70 درصد طلایی و 30 درصد کاه ثابت می ماند

ولی مقدار 1500 گرم خوراک روزانه روزی 100 گرم افزایش می یابد

تا پس ماند کافی در آخورها جمع شود ( پس ماند کافی یعنی 10 درصد پسماند خوراک کل مصرفی گله درکل وعده ها یعنی جمع کاه و خوراک طلایی باقی مانده که در هر وعده ک آخوذ می ماند و شما جارو میکنید)

با پس ماند چه کنیم ؟ در محل خشک نگهداری شود تا یک ماه و بعد دوباره به چرخه خوراک برگردد یا به میشها بدهبد.

خوراک دام گوسفندی( خوراک طلایی)

 

قیمت محصولات درب کارخانه به تومان

استارتربره25500

پرواری طلایی23900

گوساله پرواری23900

خوراک میش داشتی19800

خوراک فلاشینگ19800

استارتر گوساله26000

 

🔰جهت مشاوره با شماره۰۹۱۲۱۹۹۰۷۱۴تماس بگیرید

🔰نمایندگان فروش
کرج۰۹۱۲۰۶۴۳۱۰۸
اصفهان۰۹۱۳۶۴۴۶۴۸۹
شیراز۰۹۹۲۴۹۲۷۵۴۷
همدان۰۹۱۲۱۹۹۰۷۱۴
کاشان۰۹۹۲۴۹۲۷۵۴۷
کرمانشاه۰۹۱۲۱۹۹۰۷۱۴
مشهد۰۹۳۵۹۸۷۹۴۴۰
ایلام۰۹۱۲۱۹۹۰۷۱۴
کردستان۰۹۱۲۱۹۹۰۷۱۴
بندرعباس۰۹۱۹۸۰۷۷۹۶۱
درگز۰۹۱۵۹۹۹۶۴۳۲

ابهر۰۹۱۰۹۹۹۶۴۳۲

کرمان۰۹۳۷۵۳۷۸۸۹۷

خوراک دام گوسفندی تولید شده در شرکت مانا طب بیستون به سه دسته تقسیم می شود .

  1. مخصوص میش داشتی
  2. استارتر بره  شیرخوار
  3. مخصوص پرواربندی گوسفند

که در ویدیو های فوق توسط دکتر زمانی به صورت کامل توضیح داده می شود و نحوه مصرف آن را آموزش میدهد.

خوراک دام گوسفندی فقط مخصوص آن دسته است که برای آنها تهیه شده است نباید خوراک رابه حیوانات دیگر داد مثلا استارتر بره را به میش داشتی داد یا بالعکس.

هر خوراک مخصوص ساخته شده است و مصرف بدون توجه به دستورالعمل ها نه تنها مفید نمی باشد بلکه احتمال زیان و تلفات را افزایش می دهد. پس به دقت به نحوه مصرف ها توجه کنید.

video
play-rounded-fill

خوراک دام پرواری

خوراک طلایی

خوراک طلایی در بسته بندی های ۲۵ کیلویی ضد آب و رطوبت ارائه می گردد .
خوراک طلایی با راندمان بیش از ۱۰ کیلوگرم وزن در ماه انقلابی را در صنعت تولید گوشت گوسفند در کشور ایجاد نموده است.
جهت مصرف این خوراک خاص دامدار می‌بایستی آموزش‌های لازم را ببیند که این امر توسط کارشناسان شرکت مانا طب بیستون انجام می گردد.

خوراک طلایی دکتر زمانی

خوراک طلایی دکتر زمانی باعث افزایش سلامت دام و افزایش سود آوری دام می گردد.

با مصرف خوراک طلایی تابان ماهانه 10-12کیلوگرم وزن بگیرید.

جهت سفارش دهی با شماره 09121990714 تماس بگیرید.

 

شماره موبایل دکتر زمانی

توجیه اقتصادی مصرف خوراک دام طلایی

توجیه اقتصادی خوراک طلایی

چون خوراک طلایی در پرواربندی گوسفند یونجه نیاز ندارد و به نسبت 70 درصد طلایی به 30 درصد کاه مصرف می شود پس:

قیمت خوراک طلایی                           19800 * 70% = 13860

قیمت کاه                                            3000 * 30% = 900

هر کیلو خوراک پس از میکس با کاه نیشکر  13860 + 900=14760

با توجه به قیمت 16000 تومانی جو محلی درحال حاضر با 11 درصد پروتین

قیمت نهایی  خوراک طلایی  که برای دام مورد استفاده قرار میگیرد  برابر است با  14760 تومان همراه با کاه 14 بسیار اقتصادی است

14760تومان بسیار اقتصادی و به صرفه می باشد بدون مصرف یونجه و مکمل و سویا و…..

دوران سازگاری با خوراک دام طلایی

رشد و نمو باکتری های مفید در شکمبه

شروع حرکات عضلانی شکمبه که موجب جریان یافتن مواد خوراکی از شکمبه به سایر بخش های دستگاه گوارش خواهد شد

قابلیت جذب اسیدهای چرب فرار، نیتروژن و الکترولیت ها و ..… از بافت شکمبه

بوجود آمدن سوبسترا یا بستر مناسب برای رشد و فعالیت باکتریهای شکمبه

باکتری شکمبه

دلایل استفاده از خوراک طلایی

  • حضور باکتری های در شکمبه
  • مصرف مناسب مایعات توسط حیوان
  • آغاز حرکات دستگاه گوارش
  •  تکامل شکمبه

در گرو شروع استفاده از خوراک جامد در بره ها می‌باشد.

شکمبه

مهم ترین عامل در تکامل شکمبه، استفاده به موقع از خوراک جامد است.

از آنجائی که وجود اسید بوتیریک و اسید پروپیونیک در شکمبه به ترتیب موجب افزایش طول و تعداد پاپیلاها یا پرزهای شکمبه می شوند .

غلات حاوی کربوهیدرات های تخمیر پذیری هستند که به پروپیونات و بوتیرات تبدیل می شوند.
منابع خوراکی مناسبی برای استفاده و حصول اطمینان از رشد و تکامل شکمبه می باشند.

نهایتاً منجر به استفاده بهتر بره ها از خوراک، افزایش مطلوب قد و وزن، پیشگیری از اختلالات متابولیکی ناشی از کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی، بهبود عملکرد سیستم ایمنی و مقاومت در برابر بیماری های عفونی، او رشد سریع بره ها می گردد.

سلول شکمبه
از طرف دیگر بدلیل نیاز بالای برهها به پروتئین و سایر مواد مغذی جهت رسیدن به اهداف ذکر شده، باید در تغذیه بره ها از خوراک بره ا استفاده کرد که مواد تشکیل دهندهء آن از بین بهترین منابع موجود انتخاب و با فناوری مناسب جهت تامین تمام نیازهای حیوان تولید شده باشد.

خوراک طلایی و اثرگذاری بر رشد

غلات

قابلیت هضم بالای نشاسته موجود در غلات خصوصا” ذرت و گندم علاوه بر تامین انرژی مورد نیاز برای رشد برهها موجب رشد و توسعه سریع پرزهای شکمبه نیز میگردد.

فول فت سویا

حرارت دادن دانه سویا سبب از بین رفتن مواد ضد تغذیه ای آن شده و دانه سویا را به ماده خوراکی کاملی برای تک معده ای ها هم از لحاظ انرژی و هم پروتئین تبدیل می کند.

گلوتن ذرت

منبع پروتئینی با قابلیت هضم بالا و سرشار از اسید آمینهء ضروری متیونین میباشدکه در کنار دانه سویای پخته شده، موجب افزایش راندمان رشد برهمی گردد.

ملاس

علاوه بر افزایش  خوشخوراکی خوراک آغازین و دارا بودن مقادیر مناسبی از انرژی، با کاهش گرد و خاک موجبات جلوگیری از بروز ناهنجاریهای تنفسی را فراهم میکند.

پروبیوتیک و محرک رشد:

موجب افزایش عملکرد سیستم ایمنی، کاهش مشکلات گوارشی و بروز اسهال،کاهش تلفات، بهبود ضریب تبدیل و افزایش رشد روزانه میگردد.

ویتامین ها و مواد معدنی:

که همگی از برترین شرکت های تولید کننده جهان تهیه شده و با فرمول اختصاصی، جهت بر طرف کردن نیازهای حیوان در داخل خوراک آعازین گنجانده شده اند. در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر با شرکت مانا طب تماس بگیرید.

محصول خوراک بره و استارتر با دارا بودن مقادیر مناسبی از چربی، اسید های آمینه ضروری، امگا۳ و امگا۶ علاوه بر خوشخوراکی بالا، منبع مناسبی جهت تامین انرژی حیوانات نیز می باشدکه در سرتاسر دنیا جهت تغذیه بره ها ار آن استفاده میگردد.

خوراک تابان طلایی

نحوه مصرف خوراک طلایی

برای آشنایی با نحوه مصرف خوراک طلایی حتما ویدیو های منتشر شده را با دقت ببینید.

اگر درموردی سوال برایتان به وجود آمده می توانید با شماره دکتر زمانی تماس بگیرید

کلیه امور مشاوره ای مربوط به مصرف خوراک دام طلایی رایگان است

 خوراک دام طلایی  فقط با کاه مخلوط می گردد 

کاه

ساقه های خشک گیاهان علفی

مزیت خوراک طلایی  این است که  برای استفاده این خوراک یونجه  مصرف نمی گردد.

برای مصرف این خوراک ما نیازمند هیچ یک از افزودنی های خوراکی های معمول نیستیم .

مثلاً (جو یونجه سبوس کلزا تخم پنبه مکمل های ویتامین و مکمل های معدنی جوش شیرین با فر پروبیوتیک پروبیوتیک سولفات آهن سولفات مس اکسید آهن اکسید روی سلنیت ویتامین های محلول در چربی و ……..  ) نیاز ندارد.

 با توجه به این که تنها علوفه مخلوط شونده با این خوراک کاه می باشد لذا قیمت تمام شده این خوراک که به صورت یکنواخت میکس شده است بسیار کاهش می‌یابد و بسیار به صرفه و اقتصادی می باشد.

لذا مورد توجه دامداران بسیاری در کل کشور قرار گرفته است به طوری که تاکنون 1501 نفر از دامداران در حال مصرف این خوراکی می باشند.

بره و گوساله

پرورش بره و گوساله با خوراک طلایی

ترکیبات خوراک طلایی

  • ذرت عمل آوری شده
  • جو ایرانی
  • کلزا
  • پروبیوتیک
  • ویتامینهای محلول در چربی
  • بافرها دهها محرک رشد گیاهی مجاز

برای بره پرواری می باشد.استفاده از خوراک طلایی اهمیت بسیار زیادی دارد.

 پیشرفت مناسب بره ها در مدیریت مناسب گله های گوسفند اهمیت بسزائی دارد.

و بدلیل تمایل مجتمع های دامداری به کاهش هزینه  خوراک و بهبود رشد بره ها که برای رسیدن به این موضوع نیازمند تکامل سریع دستگاه گوارش و خصوصاً شکمبه هستند.

تکامل شکمبه عموما” طی 42 روز اول زندگی بره ها و با مصرف خوراک جامد  زمانی اتفاق می افتد که شکمبه شرایط زیر را دارا باشد.

با خوراک طلایی وزن گیری ماهانه ده کیلوگرم دیگر رویا نیست

بهترین خوراک برای رسیدن به وزنگیری بره ها با رکورد ماهانه 10 کیلوگرم می باشد.

ترکیبات خوراک دام

مواد تشکیل دهنده خوراک دام

بهترین خوراک برای بره پرواری

بهترین خوراک برای بره پرواری خوراکی است که باعث تکامل رشد شکمبه ،افزایش وزن بره(افزایش وزن باید به صورت گوشت باشد نه چربی) پایداری سلامتی و افزایش قدرت سیستم ایمنی بره دربرابر بیماری ها گردد.خوراک طلایی بره پرواری  مانا طب تمامی این خصوصیات را دارد و ضمن حفظ شادابی باعث گوشت گیری مناسب در ماه برای بره ها می گردد.

محرک رشد بره پرواری

خوراک طلایی با توجه به رعایت قواعد و فرمول مصرف  محرک رشد بره پرواری است.این محرک که از دوران آبستنی حیوان با تغذیه  مناسب قوچ و میش آغاز می شود .مهمترین عامل در رشد  و نمو بره ها می باشد.بعد از متولد شدن بره ها خوراک دهی با استارتر بره خوراک طلایی باعث رشد سریع و غیر قابل باور برای دامدار می شود.بره زنی علاوه بر اینکه به نژاد دام بستگی دارد  به تغذیه مناسب نیز نیازمند است.

خوراک دام

خوراک دام چیست؟

خوراک دام چیست؟

خوراک دام غذای رشد یا توسعه یافته برای گاو ،گوسفند،طیور و آبزیان است . خوراک های مدرن با انتخاب دقیق و ترکیب مواد مختلف برای ارائه رژیم های غذایی بسیار مغذی تولید می شوند که هم سلامت حیوانات را حفظ می کند و هم کیفیت محصولات نهایی مانند گوشت، شیر یا تخم مرغ را افزایش می دهد. بهبودهای مداوم در رژیم غذایی حیوانات از تحقیقات، آزمایش ها و تجزیه و تحلیل شیمیایی توسط دانشمندان کشاورزی حاصل شده است.

خریدخوراک دام

علوفه دام و غذای دام اصلی ترین موضوعی است که در پرورش حیوانات اهلی بایستی به آن توجه شود. دامداری می تواند یک شغل درامد زا باشد و به همان اندازه می تواند امنیت اقتصادی شما را با مشکل مواجه کند.مهمترین مسیله پیش روی دامدار جهت افزایش بهره وری، خرید خوراک دام، انواع خوراک های موجود در بازار ، نحوه تولید صنعتی یا سنتی و به صرفه ترین خوراک برای رسیدن به حداکثر وزن گیری برای دام است.دام ها یا همان حیوانات اهلی پرورشی دست انسان نیز نیازمندی هایی های دارند.  اگر به خوبی به آن ها رسیدگی شود منجر به سلامتی و شادابی دام های ما اعم از گاو ها و گوسفندهای ما میگردد.

خوراک دام مصرفی جهت گوسفندهای خارجی وارداتی به ایران مانند گوسفند رومن بسیار حایذ اهمیت است .این گوسفندان با توجه بازدهی بالا به خوراک طلایی احتیاج دارند .

خوراک دام

خوراک دام

غذای حیوانات اهلی از چه منابعی تامین می شود؟

حیوانات به طور کلی به مواد مغذی مانند انسان نیاز دارند.

برخی از خوراک‌ها، مانند علف‌های مرتعی، یونجه و محصولات سیلو، و غلات خاص، به‌طور خاص برای حیوانات پرورش می‌یابند.

سایر خوراک ها، مانند تفاله چغندرقند،

غلات آبجو و سبوس آناناس

محصولات جانبی هستند که پس از فرآوری محصول غذایی برای استفاده انسانی باقی می مانند.

 

محصولات غذایی مازاد مانند گندم،
سایر غلات،
میوه ها،
سبزیجات و ریشه نیز ممکن است برای حیوانات تغذیه شود.

خوراک دام

خوراک دام

مواد مغذی اساسی و افزودنی ها

مواد مغذی اساسی که حیوانات برای نگهداری، رشد، تولیدمثل و سلامتی لازم دارند شامل :
کربوهیدرات ها،
پروتئین،
چربی،
مواد معدنی،
ویتامین ها
و آب است.

انرژی مورد نیاز برای رشد و فعالیت در درجه اول از کربوهیدرات ها و چربی ها به دست می آید. پروتئین همچنین انرژی را تامین می کند، به ویژه اگر مصرف کربوهیدرات و چربی ناکافی باشد یا اگر پروتئین دریافتی بیش از نیاز بدن باشد. حیوانات برای حفظ فرآیندهای زندگی در بدن و فعالیت عضلانی به منبع انرژی نیاز دارند. هنگامی که انرژی دریافتی حیوان از نیاز آن بیشتر شود، مازاد آن به عنوان چربی بدن ذخیره می شود که در صورت در دسترس بودن غذای کمتر، می تواند بعداً به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار گیرد.

پروتئین ها

برای حیوانات نابالغ، پروتئین برای رشد ماهیچه ها و سایر قسمت های بدن نیز مورد نیاز است. از آنجایی که شیر، تخم مرغ و پشم حاوی پروتئین زیادی هستند، مقادیر بیشتری در غذای حیواناتی که این پروتئین را تولید می کنند، مورد نیاز است. همه حیوانات برای نگهداری به مقدار کمی پروتئین نیاز دارند.یعنی ترمیم روزانه ماهیچه ها، اندام های داخلی و سایر بافت های بدن. پروتئین ها از بیش از 20 اسید آمینه مختلف تشکیل شده اند که در طی هضم آزاد می شوند.

پروتئین با کیفیت بالا، مانند پروتئینی که توسط تخم مرغ، شیر، پودر ماهی، محصولات جانبی گوشت و کنجاله سویا تامین می شود، حاوی غلظت بالایی از اسیدهای آمینه ضروری در تعادل مناسب برای استفاده کامل از آنها است. پروتئین بی کیفیت، مانند پروتئینی که در بیشتر غلات، از جمله ذرت، جو و سورگوم وجود دارد، حاوی مقدار بسیار کمی از یک یا چند اسید آمینه ضروری است. خوراک هایی که دارای پروتئین های بی کیفیت هستند، زمانی مفید هستند که با سایر خوراک ها ترکیب شوند که تعادل اسیدهای آمینه ضروری را بازیابی کنند.

مشخصات اسید آمینه

یک منبع پروتئین برای نشخوارکنندگان مانند گاو، گوسفند، بز و سایر حیواناتی که دارای چهار معده هستند در درجه دوم اهمیت قرار دارد، زیرا باکتری هایی که به هضم غذا در شکمبه (معده اول) کمک می کنند از نیتروژن ساده استفاده می کنند. ترکیباتی برای ساخت پروتئین در سلول های خود. بیشتر در دستگاه گوارش، حیوانات باکتری ها را هضم می کنند. با این روش غیرمستقیم، نشخوارکنندگان پروتئین با کیفیت بالا را از غذایی که ممکن است در اصل حاوی پروتئین ضعیفی بوده یا از اوره (یک ترکیب نیتروژن) تولید کنند. با این حال، نشخوارکنندگان بسیار جوان، مانند گوساله، بره و بزغاله، تا زمانی که شکمبه به اندازه کافی رشد کند تا این فرآیند باکتریایی ایجاد شود، به پروتئین باکیفیت نیاز دارند.

کربوهیدرات ها و چربی ها

بیشتر حیوانات از کربوهیدرات ها و چربی ها انرژی می گیرند که در بدن اکسید می شوند. این گرما تولید می کند که دمای بدن را حفظ می کند، انرژی لازم برای رشد و فعالیت ماهیچه ها را فراهم می کند و عملکردهای حیاتی را حفظ می کند. حیوانات برای رشد، کار یا تولید شیر به انرژی بسیار بیشتری (و کل غذای بیشتری) نسبت به نگهداری ساده نیاز دارند. کربوهیدرات های ساده مانند قندها و نشاسته ها به راحتی توسط همه حیوانات هضم می شوند. کربوهیدرات‌های پیچیده (سلولز، همی سلولز) که ساقه‌های فیبری گیاهان را تشکیل می‌دهند، توسط باکتری‌ها و تک یاخته‌ها در شکمبه گاو و گوسفند یا سکوم خرگوش و اسب تجزیه می‌شوند.

چنین کربوهیدرات های پیچیده ای نمی توانند توسط انسان یا تا حد قابل ملاحظه ای توسط سگ، گربه، پرندگان یا حیوانات آزمایشگاهی هضم شوند. بنابراین، نشخوارکنندگان و برخی از حیوانات گیاه‌خوار، مواد مغذی انرژی‌بخش را از کربوهیدرات‌های گیاهان بسیار بیشتر از گوشت‌خواران تک معده‌ای و همه‌چیزخوار دریافت می‌کنند، که برای آنها مواد فیبری ارزش انرژی کمی دارند یا اصلاً ارزش انرژی ندارند. چربی موجود در خوراک از ارزش غذایی بالایی برخوردار است زیرا به راحتی هضم می شود و به دلیل اینکه حدود دو و یک چهارم برابر وزن نشاسته یا شکر انرژی تامین می کند.

در حالی که چربی ارزش غذایی بالایی دارد، می توان آن را با مقدار معادل کربوهیدرات های قابل هضم در خوراک جایگزین کرد، به جز مقادیر کمی اسیدهای چرب ضروری. مقادیر بسیار کمی از اسید چرب غیراشباع لینولئیک موجود در برخی چربی ها برای رشد و سلامت ضروری است. خوراک دام معمولاً مقادیر زیادی از این اسید را تأمین می کند مگر اینکه با فرآوری حذف شده باشد.

مواد معدنی

مواد معدنی ضروری برای زندگی حیوانات عبارتند از

نمک معمولی (کلرید سدیم)، 2- کلسیم 3- فسفر 4- گوگرد 5- پتاسیم 6-منیزیم 7- منگنز 8- آهن 9- مس 10- کبالت 11- ید 12- روی 13- مولیبدن و سلنیوم.

6 مورد آخر در صورت مصرف بیش از حد می تواند برای حیوانات سمی باشد. همه حیوانات مزرعه به طور کلی به نمک معمولی بیش از آنچه در خوراک آنها موجود است نیاز دارند و به طور منظم با آن عرضه می شوند. از دیگر مواد معدنی ضروری، فسفر و کلسیم بیشتر از همه کمبود دارند، زیرا برای تولید استخوان، شیر و پوست تخم مرغ به شدت مورد استفاده قرار می گیرند. منابع خوب کلسیم و فسفر آرد استخوان، فسفات دی کلسیم و فسفات های دفلورینه شده هستند. پوسته تخم مرغ تقریباً کربنات کلسیم خالص است. کلسیم ممکن است به آسانی از طریق سنگ آهک آسیاب شده، صدف های دریایی آسیاب شده یا مارن که همگی سرشار از کلسیم هستند، تامین شود. حیوانات برای تشکیل تیروکسین، ترکیبی حاوی ید که توسط غده تیروئید ترشح می شود، به مقادیر کمی ید نیاز دارند. کمبود جدی ید ممکن است باعث گواتر شود، بیماری که در آن غده تیروئید به شدت بزرگ می شود. در مناطق خاصی، گواتر باعث تلفات شدید  بره‌ها، بزغاله‌ها، گوساله‌ها و کره‌ها شده است.

در برخی مناطق، خاک و علوفه کمبود مس و کبالت دارند که همراه با آهن برای تشکیل هموگلوبین، رنگدانه حامل اکسیژن گلبول های قرمز خون، مورد نیاز است. در این مناطق، حیوانات مزرعه ممکن است از کم خونی رنج ببرند، مگر اینکه کمبود آن با استفاده از یک مکمل معدنی مناسب اصلاح شود. معمولاً نشخوارکنندگان در جیره با کبالت تغذیه می‌شوند تا بتوانند ویتامین B12 را سنتز کنند.

منگنز برای حیوانات ضروری است و رژیم غذایی معمول برای همه حیوانات مزرعه مقادیر کافی را تامین می کند. کمبود منگنز ممکن است باعث بیماری تغذیه‌ای جوجه‌ها و بوقلمون‌های جوان به نام تاندون لغزش (پروز) شود و همچنین ممکن است باعث عدم خروج تخم‌ها شود.

تقویت خوراک با افزودن 100 قسمت در میلیون روی، به عنوان سولفات روی یا کربنات روی، از علائم کمبود روی که شامل کاهش سرعت رشد و پوسته پوسته شدن شدید و ترک خوردن پوست (پاراکراتوزیس) است، جلوگیری می کند. در حالی که مقادیر کمی سلنیوم برای سلامتی طبیعی ضروری است، مقادیر بیش از حد آن که در برخی مناطق در علوفه و غلات یافت می شود، سمی است و ممکن است باعث مرگ شود. برای تأمین کلسیم و فسفر، دام های در حال چرا می توانند به مخلوطی مانند 60 درصد دی کلسیم فسفات و 40 درصد نمک معمولی دسترسی آزاد داشته باشند.

نمک معدنی کمیاب زمانی استفاده می شود که ممکن است مس یا کبالت کمبود داشته باشد. معمولاً به دام‌ها اجازه داده می‌شود به نمک معمولی به طور جداگانه دسترسی داشته باشند، بنابراین آنها مجبور نخواهند شد بیشتر از مقدار مورد نیاز مواد معدنی دیگر مصرف کنند تا نمک مورد نیاز خود را دریافت کنند.

ویتامین ها

1 –  ویتامین های محلول در چربی A، D، E و K

2 – گروه B محلول در آب شامل تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، پانتوتنیک اسید، کولین، بیوتین، اسید فولیک و ویتامین های B6 و B12 و ویتامین C می باشد.

ویتامین A که بیشترین کمبود را در خوراک دام دارد، برای رشد، تولید مثل، تولید شیر و حفظ مقاومت طبیعی در برابر عفونت های تنفسی مورد نیاز است. همه محصولاتی که سبز می شوند سرشار از کاروتن هستند که حیوانات می توانند آن را به ویتامین A تبدیل کنند. مکمل ویتامین A به رژیم غذایی حیوانات اضافه می شود تا زمانی که دام ها از علوفه های سبز تغذیه نمی شوند و در مراتع مناسب نیستند، تامین می شود.

ویتامین D حیوانات را قادر می سازد از کلسیم و فسفر استفاده کنند. کمبود باعث ایجاد راشیتیسم در حیوانات جوان در حال رشد می شود.

اشعه ماوراء بنفش نور خورشید ویتامین D را از پروویتامین موجود در پوست تولید می کند. عمل آوری مزرعه ای یونجه، ویتامین D را از طریق اثر نور خورشید روی ارگوسترول در محصولات یونجه تولید می کند. برخی از روغن‌های ماهی از نظر ویتامین D بسیار غنی هستند. دام‌هایی که در بیرون از منزل و در معرض نور خورشید قرار دارند، در بیشتر مواقع دارای مقدار زیادی ویتامین D هستند. در شرایط زمستانی در مناطق سردسیر، گاو، گوسفند و اسب معمولاً مقادیر زیادی از یونجه دریافت می‌کنند. تغذیه می شوند، طیور و حیوانات آزمایشگاهی که در داخل خانه پرورش می یابند کمبود خواهند داشت مگر اینکه مکمل اضافه شود.

گروه ویتامین B در تغذیه گاو، گوسفند و سایر نشخوارکنندگان مهم نیست، زیرا باکتری های موجود در شکمبه آنها این ویتامین ها را سنتز می کنند.

با این حال، گوساله های بسیار جوان و طیور،  به ویتامین B در رژیم غذایی خود نیاز دارند. از این میان، ریبوفلاوین، نیاسین، اسید پانتوتنیک و ویتامین B12 به احتمال زیاد در خوراک های معمولی کمبود دارند. طیور و حیوانات آزمایشگاهی به مکمل های ویژه نیاز دارند. همچنین ممکن است در خوراک طیور کمبود کولین وجود داشته باشد.

ویتامین E برای جوجه کشی طبیعی تخم ها ضروری است. همراه با سلنیوم در جلوگیری از سفتی عضلات و فلج (دیستروفی) در بره ها، گوساله ها و جوجه ها تحت شرایط خاص نقش دارد.

ویتامین C  می تواند در بدن اکثر حیوانات دیگر سنتز شود و نیازی به تامین آن در غذای آنها نیست.

ویتامین K توسط باکتری‌ها در مجرای روده سنتز می‌شود و می‌تواند جذب شود، و اگر دام بتواند مدفوع را بخورد، منبع غذایی معمولاً مهم نیست. امروزه بسیاری از حیوانات بدون تماس با مدفوع بزرگ می شوند، بنابراین ویتامین K اغلب به عنوان یک عامل ایمنی به رژیم غذایی آنها اضافه می شود.